در برهوت بی کسی تنها تو همزاد منی / ای نازتر از خواب شبم ، همواره در یاد منی
من به اندازه یک آسمان دلم گرفته!
میخواهم گریه کنم
میخواهم فریاد بزنم..
کاش میتوانستم خودم را از خود بیچاره ام بگیرم
کاش میتوانستم نباشم
بمیرم!
کاش میتوانستم خود را از این شب طولانی رویاها برهانم
کاش میتوانستم خاموش شوم
فنا شوم
محو شوم..
من از این روزگار خسته شده ام
از این لحظه هایی که حال مرا نمی فهمند و کند می گذرند بیزارم
من از تمام شایدها و بایدها متنفرم. . .
تنهایی یعنی
من یه موبایل دارم که صدای زنگش رو یادم نمیاد
از درد دوست نداشتن هایت گفتم
خیانت را تجویز کردند
گویا این آسان ترین راه عاشقی است . . .
اس ام اس ها گاهی پیامی ندارن
فقط ارسال میشن که باور کنی اونی که فکرشو نمی کنی الان به یادته
دلم چندین سال است روزه ی عشق گرفته است ! اذان افطارش را تو بگو !
من با تو نگویم که تو پروانه من باش / چون شمع بیا و روشنی خانه من باش
در کلبه من رونق اگر نیست صفا هست / تو رونق این کلبه و کاشانه من باش
بگذار تو را به لب تبسم برسد / راز دل ما به گوش مردم برسد
بنشین کنار آینه تا بار دگر / زیبایی تو به چاپ دوم برسد
اینجا آسمان صاف تا قسمتی به رنگ دوستی همراه با غبار فراق است
توده ای سلام به سمت شما در حرکت است
ضمنا احتمال بارش بوسه فراوان است
بند نمی آید دوست داشتنت ! مثل آنکه شاهرگ احساسم را بریده باشی !