هوا نیستــــم
امــــا همیشـــــه چشــــم به آسمان دارم
حال عجیبـــی ست دیدن ِ
همان آسمان که
... شاید "تو" ...
دقایقی پیش به آن نگاه کـــرده ای
همیشه یک ذره حقیقت پشت هر"فقط یه شوخی بود" هست
یک کم کنجکاوی پشت "همین طوری پرسیدم" هست
قدری احساسات پشت "به من چه اصلا" هست
مقداری خرد پشت "چه میدونم" هست
و اندکی درد پشت "اشکالی نداره" هست
خوبم ...!
باور کنید ...؛
اشک ها را ریخته ام ...
غصه ها را خورده ام ...؛
نبودن ها را شمرده ام ...؛
این روزها که می گذرد ...
خالی ام ...؛
خالی ام از خشم، دلتنگی، نفرت ...؛
و حتی از عشق ...!
خالی ام از احساس ...
می خواهم خودکشی کنم؛
نه اینکه تیغی بردارم و رگم را بزنم؛
قید احساسم را می زنم ...
اگر بیـــایی
این خـــون ِ دل ،خــوردنـــها را
تـــلافی نمیـــکنم
آنقـــــدر عاشــــقت میکنـــــم
که دیــگر نتــــوانـــی
هــــرگــز بــــروی...
مــَـن نــگاه تـــو را شـعـر مے کـنـم!
تـــو شـعــر مـَــرا نـــگاه مے کنـے!
× بـــازے عجیـبـی ستــــ ×
شـعــر نـــگاهِ تــــو ،
روےِ قـــافیـــه هاےِ دلـــــــم مے نشینــد ...
من ایمان دارم به پایان این روزهای سرد و مه آلود ...
ماهِ من، می دانم که بزودی آفتابی خواهی شد
من این را از قاصدکهای خوش خبر شنیده ام ...
خاطرات خیلی عجیبند؛
گاهی اوقات می خندیم،
به روزهای که گریه می کردیم!
گاهی گریه می کنیم؛
به یاد روزهایی که می خندیدیم …