صدایت می‌زنم

صدایت می‌زنم، گوش بده،
قلبم صدایت می‌زند
شب گِرداگِردَم حصار کشیده است
و من به تو نگاه می‌کنم...
از پنجره‌های دلم
به ستاره‌هایت نگاه می‌کنم
چرا که هر ستاره آفتابی‌ست،
من آفتاب را باور دارم
من دریا را باور دارم
و چشم‌های تو
سرچشمه‌ی دریاهاست...
"ا.بامداد"

پنجره را باز کن

گیرم همه جای جهان جهنم!
گیرم دست های زمین
بی بذر و
بی خنده
گیرم چنته ی زمان
بی عشق و
بی "هر چه تو می گویی" اصلا...
کافی بود کمی
فقط کمی
پنجره را باز کنی
زندگی
از پنجره های بسته رد نمی شود!

اسمس قشنگ احساسی

قول داده اَم…
گاهـــی
هَر اَز گاهـــی
فانـــوس یادَت را
میان ایـن کوچه ها بـی چراغ و بـی چلچلـه، روشَـن کنَم
خیالـت راحـَــت! مَـن هَمان منـــَــم؛
هَنوز هَم دَر این شَبهای بـی خواب و بـی خاطـــِره
میان این کوچـه های تاریک پَرسـه میزَنـَم
اَما بـه هیچ سِتاره‌ی دیگـَری سَلام نَخواهــَـم کَرد…
خیالَت راحَت !